Join our live EUDR compliance training sessions with Coolset sustainability experts.
Voor MKB-bedrijven verschuift Scope 3-emissierapportage snel van een 'nice-to-have' naar een niet-onderhandelbaar gegeven.
In sectoren zoals elektronica verwachten grote kopers zoals Apple en Siemens nu dat hun leveranciers Scope 3-emissies meten en openbaar maken, waardoor het een standaard zakelijke vereiste wordt in plaats van een vrijwillig initiatief.
Deze verschuiving is vooral van belang voor bedrijven die nog niet direct gereguleerd zijn maar zich in het midden van complexe toeleveringsketens bevinden. Terwijl grotere bedrijven werken aan netto-nuldoelstellingen, duwen ze de Scope 3-verantwoordelijkheden omhoog in de keten. Kun je de data niet leveren? Dan lig je misschien uit de deal.
De druk komt niet alleen van kopers. Scope 3-emissies, die 70–95% van de totale voetafdruk van een bedrijf uitmaken, zijn ook centraal in belangrijke Europese klimaatreguleringen zoals de CSRD en CSDDD, en worden steeds meer onderzocht door investeerders en zijn een groeiende overweging in inkoopbeslissingen.
Met andere woorden, Scope 3 raakt nu elk deel van de vergelijking: compliance, risico en inkomsten. En voor MKB-bedrijven wordt de ruimte om passief te blijven snel kleiner.
Dit artikel legt uit wat de verschuiving drijft en hoe duurzaamheid- en operationele leiders kunnen reageren op de groeiende eisen van inkoopteams, RFP's en ESG-vragenlijsten.
Laten we eens kijken naar de belangrijkste drijfveren achter de druk om Scope 3-emissies te rapporteren:
Onder de EU's CSRD moeten grote EU-gebaseerde bedrijven die aan ten minste twee van de volgende criteria voldoen: meer dan €50 M netto-omzet, €25 M aan activa, of 250+ werknemers (d.w.z. de meeste grote kopers), waardeketenemissies rapporteren, inclusief leveranciersdata.
Zelfs als de werknemersdrempel verandert naar bedrijven met 1.000+ werknemers, zoals voorgesteld onder de EU's Omnibus, is de richting duidelijk: grote kopers worden nu geacht Scope 3-emissies in hun toeleveringsketen op te nemen.
Hoewel het Science-Based Targets initiative (SBTi) geen regelgevend kader is, streven veel bedrijven naar Science-Based Targets om geloofwaardigheid in hun decarbonisatie-inspanningen te tonen en af te stemmen op verwachtingen van investeerders, klanten en de markt.
SBTi vereist dat bedrijven Scope 3-doelen stellen als die emissies ≥ 40% van hun totale scope 1, 2 en 3 voetafdruk vertegenwoordigen.
Tools zoals EcoVadis spelen ook een sleutelrol. Vaak gebruikt als een duurzaamheidsscorebord, helpt EcoVadis bedrijven ESG-prestaties te benchmarken en aan inkoopeisen van belangrijke klanten te voldoen.
Het Carbon Action Module en scorecards bieden een gestructureerde manier voor kopers om leveranciersemissies te beoordelen en voor leveranciers om zich te onderscheiden door transparantie en klimaatactie.
Een 2023 BDC-studie toonde aan dat 92% van de grote kopers verwachtte ESG-openbaarmakingen, inclusief Scope 3, van hun leveranciers te vereisen vanaf 2024. Naarmate inkoop steeds meer koolstofdata eist, dragen leveranciers de rapportagedruk.
Inkoopreus Amazon beoordeelt zichzelf bijvoorbeeld op basis van leveranciersemissies. Niet op tijd rapporteren? Amazon bevestigde dat het elke leverancierspartnerschap opnieuw zal overwegen en naar alternatieven zal zoeken.
Inkoopteams integreren ESG-screening, inclusief Scope 3-openbaarmaking, in leveranciersbeoordelingen.
Een Deloitte/PwC-studie vond dat 46% van de bedrijven nu specifieke duurzaamheidscriteria van hun leveranciers vereist. Gidsen van EcoVadis onderstrepen ook ESG-data (koolstofmetingen, certificeringen en doelen) als essentieel voor het passeren van inkoopdrempels.
De tijd dat Scope 3-data slechts een leuke toevoeging waren, is voorbij. Nu wordt elke stap, platform en contract eromheen hervormd:
Grote kopers voegen steeds vaker vragen over Scope 3-afstemming toe aan hun Request for Proposals (RFP's) en leveranciersenquêtes.
Rapporteer je Scope 1, 2 en 3-emissies? Zijn je emissiedoelen afgestemd op STBi? Kun je een recente EcoVadis- of CDP-scorekaart leveren? RFP's bevatten nu vaak vragen over emissies, ESG-prestaties en naleving van regelgeving.
Vragenlijsten van EcoVadis, CDP en andere ESG-platforms bevatten nu vragen over SBTi-afstemming en koolstofopenbaarmaking, zodat potentiële leveranciers worden beoordeeld op transparantie en reductiestrategieën.
Digitale inkoopplatforms vereisen koolstofdata tijdens het onboardingproces.
SAP Ariba en Sedex vereisen vroege schattingen van koolstofemissies, inclusief Scope 3, als onderdeel van onboarding. Sedex ondersteunt nu voorlopige Scope 3-schattingen direct binnen zijn omgeving.
In emissie-intensieve branches, zoals logistiek, chemie en zware industrie, bevatten contracten steeds vaker Scope 3-clausules. Deze dekken verplichtingen van emissierapportage tot deelname aan decarbonisatieprogramma's.
Met het EU Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM) nu van kracht, bevatten contracten ook bepalingen voor CBAM-naleving. Deze kunnen variëren van ingebedde emissiedata tot kostenverdeling en auditrechten.
Wanneer een koper om Scope 3-emissiedata vraagt, moeten MKB-leveranciers klaar zijn op vier belangrijke gebieden:
Een praktisch startpunt is om uitgaven-gebaseerde emissies te berekenen voor de upstream categorieën die je direct beïnvloedt, zoals Gekochte Goederen en Diensten (Categorie 1), Kapitaalgoederen (Categorie 2) en Upstream Transport (Categorie 4).
Dit houdt in dat je je aankoopuitgaven vermenigvuldigt met branchegemiddelde emissiefactoren. Het is de aanpak die aanbevolen wordt door het GHG Protocol voor bedrijven die hun Scope 3-reis beginnen, vooral wanneer leverancier-specifieke data niet beschikbaar is.
Omdat deze categorieën gekoppeld zijn aan je eigen inkoopuitgaven, is data relatief eenvoudig te extraheren uit financiële systemen, en het geeft kopers een duidelijk beeld van hoe je toeleveringsketen bijdraagt aan je voetafdruk.
Map je leveranciers, segmenteer ze op basis van uitgaven of emissie-intensiteit, en verzamel basisemissiefactoren, ofwel gemiddelde standaardwaarden of leverancier-specifieke waar mogelijk.
Het GHG Protocol beveelt een hybride aanpak aan: begin met uitgaven-gebaseerde gemiddelden, en zoek dan geleidelijk naar nauwkeurigere data terwijl je leveranciers betrekt.
Kopers verwachten nu transparantie in hoe Scope 3-emissies worden berekend.
Deloitte’s Digital benchmark van 1.300 B2B-klanten vond dat leveranciers die “geloofwaardige data en transparantie” op het gebied van koolstofreductie (inclusief Scope 3) tonen, klantvertrouwen, loyaliteit, bereidheid om premies te betalen en langere aankoopverplichtingen opbouwen.
De GHG Protocol-richtlijnen eisen dat de gebruikte methode (uitgaven-gebaseerd, gemiddelde data, hybride of leverancier-specifiek) wordt gedocumenteerd, samen met gegevensbronnen, kwaliteit en aannames. Dit kan helpen om geloofwaardigheid en vergelijkbaarheid in de loop van de tijd te vergroten.
Wees bereid om uit te leggen of je emissiereductiedoelen hebt, en zo ja, hoe je de voortgang bijhoudt.
Veel kopers zullen vragen welke platforms je gebruikt (bijv. CDP, EcoVadis, SAP Ariba, DitchCarbon) of dat je emissiedoelen hebt gesteld die zijn afgestemd op wetenschappelijk onderbouwde doelen.
In de gunst van je koper blijven hangt steeds meer af van hoe gemakkelijk je verifieerbare Scope 3-emissiedata kunt leveren. Daar wordt software een must-have voor compliance, geloofwaardigheid en snelheid.
Proactief zijn, d.w.z. je Scope 3-schattingen klaar hebben voordat je erom wordt gevraagd, kan je een concurrentievoordeel geven. Kopers staan onder toenemende druk om leveranciersemissies snel en consistent te evalueren, dus verschijnen met vooraf berekende, audit-klare data kan je helpen hoger te scoren in de leverancierspool en op te vallen tijdens inkoopbeoordelingen.
Moderne koolstofboekhoudtools maken het eenvoudig om emissies te schatten op basis van je bestaande financiële of inkoopdata. Deze tools gebruiken doorgaans uitgaven-gebaseerde of activiteit-gebaseerde methoden om automatisch emissiefactoren toe te passen, leveranciers te categoriseren en Scope 3-emissies te berekenen over belangrijke categorieën.
Uitgaven-gebaseerde schattingen bieden een snelle, audit-klare toegang, vooral nuttig voor leveranciers zonder primaire data, maar ze zijn slechts dat: schattingen. Naarmate de datakwaliteit verbetert, kunnen bedrijven activiteit-gebaseerde details (zoals hoeveelheid gekocht, afstand getransporteerd of energieverbruik) toevoegen voor meer nauwkeurige en besluitvaardige inzichten.
Veel grote kopers vereisen nu dat emissiedata wordt gedeeld via platforms zoals SAP Ariba, EcoVadis of aangepaste inkoopsystemen.
Koolstofsoftware helpt je aan die verwachtingen te voldoen door schone, consistente rapporten te genereren in formaten zoals PDF, Excel en XBRL, en steeds vaker via directe API-integraties. Dit betekent dat je data naadloos kan doorstromen naar kopersystemen met minimale wrijving.
De beste koolstoftools zijn vooraf afgestemd op toonaangevende raamwerken zoals de Science-Based Targets initiative (SBTi), CDP-openbaarmakingen en de EU CSRD-regelgeving.
In plaats van vanaf nul te beginnen of door regelgevende PDF's te ploeteren, kunnen teams ingebouwde sjablonen, begeleide workflows en vooraf geladen emissiefactoren volgen om aan de eisen te voldoen. Deze aanpak bespaart tijd en vermindert het risico op non-compliance.
Coolset is speciaal ontworpen voor ESG-, inkoop- en supply chain-teams die Scope 3-rapportage en compliance met vertrouwen moeten beheren.
Onze koolstofbeheer-module omvat TÜV-gecertificeerde Scope 1–3 meting, leveranciersniveau-granulariteit en naadloze integratie met raamwerken zoals de CSRD, CBAM en EcoVadis.
Hier is wat Coolset onderscheidt:
Gebouwd voor MKB-bedrijven: Coolset is krachtig genoeg voor eisen op ondernemingsniveau, maar intuïtief voor kleine of groeiende teams met beperkte middelen.
{{product-tour-injectable}}
Laten we enkele van de meest voorkomende vragen over Scope 3-rapportage bekijken.
Het niet kunnen leveren van Scope 3-data kan je positie in klantbeoordelingen schaden, je concurrentievoordeel beperken en de toegang tot kapitaal beperken.
Zoals een Berkeley-artikel opmerkt, ontvangen leveranciers die hun Scope 3-emissies niet rapporteren vaak lagere ESG-beoordelingen. Slechts 21% behaalt topposities (AAA/AA), vergeleken met 45% van de rapporterende bedrijven, wat hun kapitaalkosten kan verhogen en het risico op het verliezen van belangrijke contracten kan vergroten .
Ja, uitgaven-gebaseerde berekeningen zijn een erkende eerste stap door het GHG Protocol. De methodologie vermenigvuldigt aankoopuitgaven met gemiddelde emissiefactoren en wordt veel gebruikt in initiële Scope 3-rapportage.
Veel platforms en raamwerken accepteren deze methode, met de verwachting dat deze in de loop van de tijd evolueert naar nauwkeurigere, leverancier-specifieke data.
Categorie 1 (Gekochte Goederen & Diensten) vormt doorgaans het grootste deel van de Scope 3-voetafdruk van een bedrijf. Het is een primaire focus voor inkoop omdat het aankoopbeslissingen direct koppelt aan koolstofimpact.
Aangezien Scope 3-emissies tot 11,4 keer groter kunnen zijn dan emissies die door je eigen operaties worden gegenereerd, onderzoeken kopers deze categorie grondig bij het beoordelen van leveranciers.
Voor kopers die onder EU-regelgeving zoals de CSRD en CSDDD vallen, is het vragen naar leveranciersemissies niet langer optioneel, het kan verplicht zijn. De CSRD vereist rapportage over de waardeketen, waardoor kopers verplicht zijn om Scope 3-data op te vragen. De CSDDD verplicht zelfs tot actie op basis van die data.
Zelfs als je bedrijf niet direct onder de CSRD valt, kunnen je klanten dat wel zijn, en daar kom jij in beeld. Wanneer ze je om emissiedata vragen, is het niet zomaar een vrijwillig verzoek.
Het is steeds meer afgestemd op de VSME-regelgeving, die minimale rapportageverwachtingen vaststelt voor kleinere leveranciers die buiten de volledige reikwijdte van de CSRD vallen. Dat betekent dat zelfs als je geen rapporteur bent, wat je wordt gevraagd te leveren steeds meer gestandaardiseerd wordt en moeilijker te negeren.
Voeg hieraan toe de groeiende ESG-vereisten in inkoop- en RFP-processen, en het is duidelijk: emissiedata wordt snel een standaardonderdeel van zakendoen.
EcoVadis integreert Scope 3-beoordelingen, afgestemd op CSRD-normen, in zijn leveranciersbeoordelingen en scorekaarten, waardoor kopers worden aangespoord om deze statistieken van leveranciers te eisen.
Onder de CSRD zullen ongeveer 50.000 bedrijven emissies moeten rapporteren, waarvan veel afhankelijk is van upstream data van leveranciers, waardoor EcoVadis-scores en CSRD-naleving twee kanten van dezelfde medaille zijn.
Opmerking: Het aantal bedrijven dat door de CSRD wordt beïnvloed, kan dalen tot ongeveer 7.000, afhankelijk van de uitkomst van het EU Omnibus Voorstel.
Geupdate op maart 24, 2025 - Dit artikel bevat de laatste EU Omnibus updates en is accuraat vanaf maart 24, 2025. De inhoud is herzien om de meest actuele richtlijnen voor ESG-rapportage in Europa te bieden.
Updated on July 25, 2025 - This article references a previous version of the EUDR country risk benchmarking system. On July 9, the European Parliament rejected the proposed classification. We are actively monitoring the latest developments. For the most up-to-date guidance, read our updated article on the EUDR benchmarking vote. In the meantime, assume full due diligence applies across all regions.
Join our live EUDR compliance training sessions with Coolset sustainability experts.