Introductie: Waarom handhaving begrijpen belangrijk is

{{eudr-lowrisk}}

De EU ontbossingsverordening (EUDR) introduceert meer dan een nieuwe set duurzaamheidsregels. Het komt met een robuust handhavingskader dat actief compliance zal monitoren. Voor bedrijven is het begrijpen van hoe de verordening wordt gehandhaafd net zo cruciaal als begrijpen wat het vereist.

Met EUDR-verplichtingen die in december 2025 van kracht worden voor grote bedrijven en voor kleine en microbedrijven medio 2026, bereiden nationale autoriteiten en douaneagentschappen zich voor om toeleveringsketens te auditen en overtredingen te markeren. 

Het negeren van handhavingsmechanismen kan leiden tot inbeslagname van zendingen, financiële boetes en reputatierisico. Maar weten hoe compliance in de praktijk wordt beoordeeld, helpt bedrijven om due diligence-systemen te bouwen die vanaf het begin aan de eisen kunnen voldoen.

In dit artikel leggen we uit hoe EUDR-handhaving werkt: Van de rol van douane en nationale regelgevers tot het concept van gegronde zorgen en de straffen voor niet-naleving. We delen ook praktische stappen die bedrijven kunnen nemen om handhavingsrisico's te verminderen door middel van sterke due diligence en slimme tooling.

Hoe EUDR-compliance wordt gecontroleerd

EUDR-handhaving is niet beperkt tot audits achteraf of passieve papieren controles. Het is een gestructureerd, datagestuurd proces dat begint zodra goederen de EU binnenkomen en ver voorbij de douaneafhandeling reikt. Voor bedrijven die hun due diligence-systemen voorbereiden, is het essentieel om te begrijpen hoe compliance in de praktijk wordt geverifieerd. 

Bevoegde autoriteiten: De frontlinie van handhaving

Elke EU-lidstaat heeft een of meer bevoegde autoriteiten aangewezen die verantwoordelijk zijn voor de handhaving van de EUDR. Deze nationale regelgevers, vaak verbonden aan ministeries van milieu, landbouw of bosbouw, houden toezicht op de naleving van de due diligence-verplichtingen door exploitanten. Ze hebben de wettelijke bevoegdheid om te auditen, te onderzoeken en, indien nodig, straffen op te leggen.

In tegenstelling tot geplande financiële audits kunnen EUDR-inspecties onaangekondigd zijn. Bevoegde autoriteiten kunnen documentatie opvragen, systemen beoordelen of faciliteiten inspecteren zonder voorafgaande kennisgeving.

Deze autoriteiten werken ook samen met de douane en hun tegenhangers in de hele EU. Als niet-conforme goederen in een land worden gedetecteerd, wordt de informatie gedeeld om toegang elders te voorkomen, waardoor een geïntegreerd handhavingsnetwerk in de interne markt ontstaat.

Tip: Weet je niet wie je bevoegde autoriteit is?
De Europese Commissie onderhoudt een officiële lijst van bevoegde autoriteiten per land. Controleer de jouwe hier.

Douane is je eerste aanspreekpunt

EUDR-handhaving begint niet bij de regelgevers, maar aan de grens. Elke zending van in-scope goederen moet gekoppeld zijn aan een due diligence-verklaring (DDS). Douaneautoriteiten zullen deze DDS nu verifiëren als onderdeel van het standaard import- of exportaangifteproces.

Als een DDS ontbreekt, onvolledig is of geassocieerd is met een hoogrisicobron of gemarkeerde exploitant, kan de douane de vrijgave vertragen of opschorten totdat een bevoegde autoriteit haar beoordeling heeft voltooid. Deze vroege handhaving voorkomt dat niet-conforme goederen de EU-markt betreden.

Vandaag de dag gebeurt deze coördinatie via nationale contactpunten en douanesystemen. Maar dat proces evolueert. Tegen juni 2028 zal de EU een volledig geïntegreerde Single Window Environment lanceren, een geautomatiseerde interface die nationale douanesystemen verbindt met de EUDR-database. Zodra deze is geïmplementeerd, ontvangen douanebeambten real-time waarschuwingen als een DDS ontbreekt of gekoppeld is aan risicofactoren, waardoor de handhaving wordt gestroomlijnd en huidige coördinatiehiaten worden gedicht.

Voor exploitanten betekent dit dat grenscontroles sneller maar ook nauwkeuriger worden. Eventuele inconsistenties in documentatie of risicostatus worden eerder en met grotere zekerheid opgemerkt.

Risicogebaseerde handhaving, geen willekeurige controles

EUDR behandelt niet alle exploitanten gelijk en dat is opzettelijk. De verordening verplicht een risicogebaseerd inspectiemodel dat handhaving richt op plaatsen waar de kans op ontbossing of niet-naleving het grootst is.

Autoriteiten baseren hun inspectieplannen op verschillende factoren: het risiconiveau van het land van herkomst, het type verhandelde goederen, de complexiteit van de toeleveringsketen en de nalevingsgeschiedenis van de exploitant. Ze houden ook rekening met “gegronde zorgen” die door derden worden geuit, zoals NGO's, klokkenluiders of concurrenten.

Om de jaarlijkse inspecties te begeleiden, heeft de Europese Commissie een landbenchmarkingsysteem geïntroduceerd. Elk herkomstland wordt geclassificeerd als hoog, standaard of laag risico. Deze classificatie beïnvloedt direct hoe vaak exploitanten die met goederen uit die regio's handelen, worden geïnspecteerd.

De verordening stelt duidelijke minimale inspectiedrempels:

Deze drempels gelden zowel voor het aantal exploitanten als het volume van de goederen die ze verwerken. Hoe hoger het risico, hoe meer controle. Maar geen enkele risicocategorie is vrijgesteld. Autoriteiten kunnen op elk moment inspecties uitvoeren bij elke exploitant als er een zorg is gemarkeerd of de omstandigheden veranderen.

Dit gelaagde model zorgt ervoor dat handhavingsmiddelen worden ingezet waar ze het meest nodig zijn, terwijl een basisniveau van toezicht over alle toeleveringsketens behouden blijft.

Wat zijn gegronde zorgen en hoe werken ze?

Een uniek kenmerk van het EUDR-handhavingsregime is het concept van “gegronde zorgen.” Dit mechanisme stelt derden in staat om autoriteiten formeel op de hoogte te stellen van mogelijke niet-naleving. Volgens de verordening wordt een gegronde zorg gedefinieerd als een “deugdelijk onderbouwde claim gebaseerd op objectieve en verifieerbare informatie” die suggereert dat een bedrijf niet voldoet aan de EUDR.

In eenvoudige termen is het een geloofwaardige, op bewijs gebaseerde tip dat een handelaar of exploitant mogelijk de verordening overtreedt.

Wie kan een gegronde zorg indienen?

Iedere persoon of organisatie kan een gegronde zorg indienen bij een nationale bevoegde autoriteit. Dit omvat individuen, maatschappelijke groepen, niet-gouvernementele organisaties en zelfs zakelijke concurrenten. Er is geen vereiste om direct te worden beïnvloed door de mogelijke overtreding.

Een milieuorganisatie die satellietbewijzen van recente ontbossing op een plantage die aan een EU-importeur is gekoppeld, ontdekt, kan bijvoorbeeld een zorg uiten. Evenzo kan een arbeidsrechtenorganisatie een zorg indienen over schendingen van lokale wetten door een grondstoffenproducent.

Wat gebeurt er als een zorg is ingediend?

Bevoegde autoriteiten zijn wettelijk verplicht om alle gegronde zorgen “zonder onnodige vertraging” te beoordelen en dit “zorgvuldig en onpartijdig” te doen. Als de claim geloofwaardig lijkt, moeten ze passende handhavingsmaatregelen nemen, zoals het starten van een officieel onderzoek, het opvragen van bedrijfsgegevens of het afnemen van interviews. In sommige gevallen kunnen ook voorlopige maatregelen worden genomen om verdere schade tijdens het beoordelingsproces te voorkomen.

In feite fungeren gegronde zorgen als een vroegtijdig waarschuwingssysteem. Ze stellen autoriteiten in staat om op geloofwaardige informatie te handelen, zelfs als een bedrijf niet door routinematige inspecties is gemarkeerd.

Reactietijdlijn en feedback

Autoriteiten moeten de partij die de zorg heeft ingediend binnen 30 dagen op de hoogte stellen van de uitkomst, tenzij de nationale wet anders bepaalt. Deze feedback omvat of er een onderzoek is gestart of gesloten, samen met de reden achter die beslissing. De feedbackloop is een cruciaal element in het opbouwen van vertrouwen in het mechanisme.

Om verantwoord rapporteren aan te moedigen, bevat de verordening sterke vertrouwelijkheidswaarborgen. De identiteit van de persoon of organisatie die de zorg indient, moet op verzoek worden beschermd. 

Waarom dit belangrijk is voor exploitanten

Het mechanisme van gegronde zorgen breidt de handhaving effectief uit voorbij overheidscontrole door het publiek in staat te stellen actie te ondernemen. In veel gevallen kunnen EUDR-onderzoeken beginnen met een zorg die door een externe partij is geuit.

Bijvoorbeeld:

• Een waakhondgroep dient satellietbeelden in die ontbossing op een leveranciersboerderij tonen.
• Een lokale gemeenschapsgroep presenteert bewijs van schendingen van landrechten door een houtexporteur.

In beide gevallen zou de bevoegde autoriteit onderzoeken of de in de EU gevestigde exploitant zijn due diligence-verplichtingen heeft nageleefd.

Dit voegt een laag van verantwoordelijkheid toe. Zelfs als een bedrijf niet is geselecteerd voor routinematige inspectie, kan het nog steeds onder de loep worden genomen als een derde partij een gegronde zorg uit.

Wat gebeurt er als je wordt gerapporteerd of niet-nalevend wordt bevonden

Niemand wil betrokken raken bij een EUDR-handhavingszaak, maar het is cruciaal om te weten hoe het proces eruitziet als het gebeurt. Hier is een overzicht van wat je kunt verwachten als je gemarkeerd wordt of niet voldoet aan de regels.

‍

1. Tussentijdse maatregelen en onderzoek

Zodra een bevoegde autoriteit geloofwaardig bewijs of een vermoeden van niet-naleving heeft, kunnen ze onmiddellijk tussentijdse maatregelen nemen. Dit omvat het in beslag nemen van goederen of het opschorten van de verkoop om te voorkomen dat producten die met ontbossing in verband worden gebracht, de markt betreden of daarop blijven. 

Als je zending bijvoorbeeld wordt onderzocht, kunnen ze de goederen in een magazijn vasthouden of je instrueren om ze niet te verkopen of te verplaatsen totdat ze zijn vrijgegeven.

2. Compliancecontrole en hoorzittingen

De autoriteiten zullen een volledige compliancecontrole starten. Dit kan inhouden dat je due diligence-systeem wordt gecontroleerd, de documentatie van de toeleveringsketen wordt beoordeeld of formele hoorzittingen worden gehouden. Volledige medewerking is verplicht, inclusief het verstrekken van toegang tot relevante gegevens en faciliteiten.

Als het onderzoek voortkomt uit een gegronde zorg, zullen de autoriteiten de specifieke claims evalueren, bijvoorbeeld of de inkoop heeft plaatsgevonden van recent ontbost land, en de toereikendheid van je due diligence testen.

3. Bevinding van niet-naleving

Als de autoriteit concludeert dat de EUDR-regels zijn overtreden, zullen ze een formele kennisgeving uitgeven waarin je wordt verzocht om zonder vertraging corrigerende maatregelen te nemen. Afhankelijk van het geval kan je worden gevraagd om:

• Procedurele of gegevenslacunes op te lossen (bijv. ontbrekende documentatie indienen, geolocatiegegevens corrigeren)
• De distributie van getroffen producten stopzetten
• Items die al op de markt zijn terugtrekken of terugroepen
• Niet-conforme goederen verwijderen of doneren
• Je due diligence-processen versterken (bijv. leveranciersmonitoring verbeteren, personeel opnieuw trainen)

Je krijgt een deadline. Als je niet voldoet, kunnen de autoriteiten de handhaving escaleren via gerechtelijke bevelen of directe actie.

4. Sancties voor niet-naleving

Elke EU-lidstaat definieert zijn eigen sancties, maar ze moeten voldoen aan de minimale EU-normen. Deze omvatten:

• Boetes: Tot 4% van je jaarlijkse EU-omzet. Boetes worden geschaald op basis van milieuschade, financieel voordeel en eerdere overtredingen.
• Inbeslagname: Autoriteiten kunnen zowel producten als winsten uit niet-conforme goederen in beslag nemen.
• Tijdelijke verboden: Operators kunnen worden uitgesloten van de verkoop van gereguleerde grondstoffen of van deelname aan openbare aanbestedingen voor maximaal 12 maanden.
• Verlies van vereenvoudigde due diligence: Herhaalde of ernstige overtredingen kunnen de geschiktheid voor vereenvoudigde procedures in laagrisicolanden intrekken.

Deze sancties onderstrepen dat EUDR-niet-naleving niet onbeduidend is, het kan bedrijfsveranderend zijn. Een boete van 4% van de omzet voor een groot bedrijf kan in de tientallen of honderden miljoenen euro's lopen. Een handelsverbod, zelfs tijdelijk, kan toeleveringsketens en contracten verstoren.

Autoriteiten zijn ook verplicht om handhavingsresultaten aan de Europese Commissie te rapporteren, die de namen van bedrijven, overtredingen en sancties zal publiceren, waardoor reputatierisico onderdeel wordt van de consequenties. 

Oorzaken van niet-naleving in de praktijk

In de praktijk komen de meeste handhavingszaken voort uit een paar terugkerende problemen:

• Geen sterk due diligence-systeem hebben of niet de vereiste verklaring indienen
• Valse of misleidende gegevens verstrekken
• Producten inkopen van land dat na 2020 ontbost of illegaal gebruikt is
• Geloofwaardige rode vlaggen negeren, inclusief NGO-rapporten of publieke beschuldigingen die verband houden met je leveranciers
• Herhaalde overtredingen of het niet oplossen van complianceproblemen zodra ze zijn gemarkeerd

Hoe bedrijven risico kunnen verminderen en compliant blijven

De EUDR stelt hoge eisen aan traceerbaarheid en verantwoording. Compliant blijven betekent meer dan alleen een verklaring indienen. Het vereist het bouwen van systemen die aanpasbaar, nauwkeurig en verdedigbaar onder controle zijn. Hier is hoe bedrijven risico kunnen verminderen en aan verwachtingen kunnen voldoen met vertrouwen.

1. Bouw een robuust due diligence-systeem en maak het audit-klaar

Je due diligence-systeem is je eerste verdedigingslinie. Het moet een gestructureerd en gedocumenteerd proces zijn, meestal onderhouden in een handleiding of digitaal hulpmiddel, dat informatieverzameling, risicobeoordeling en risicobeperking voor elke partij grondstof die je behandelt, omvat.

Cruciaal is dat je due diligence-systeem audit-klaar moet zijn. De regelgeving vereist dat operators due diligence-verklaringen en ondersteunende documentatie ten minste vijf jaar bewaren. In de praktijk betekent dit dat je op verzoek een compleet dossier, fysiek of digitaal, moet kunnen presenteren. Dat dossier moet duidelijk de bewijzen en redeneringen documenteren die zijn gebruikt om te bepalen dat het product compliant is.

2. Evalueer je systeem jaarlijks en pas aan nieuwe risico's aan

EUDR-compliance is niet statisch. Bedrijven moeten regelmatig beoordelen of hun systemen effectief blijven naarmate externe risico's evolueren. De Europese Commissie beveelt aan om het systeem ten minste eenmaal per jaar volledig te evalueren. Deze evaluaties moeten testen of:

• Alle vereiste gegevens worden verzameld
• Risicobeoordelingen consistent worden toegepast
• Beperkende maatregelen worden uitgevoerd en gedocumenteerd

Als de omstandigheden veranderen, zoals verhoogde ontbossingswaarschuwingen in een brongebied, of nieuwe nationale wetten die de legaliteit beïnvloeden, wordt verwacht dat je je procedures herziet. Updates moeten formeel worden gedocumenteerd en vijf jaar worden bewaard.

3. Zorg voor gegevensnauwkeurigheid en traceerbaarheid

De basis van een verdedigbare due diligence-verklaring is traceerbaarheid. Je moet elk product kunnen koppelen aan het exacte punt van oorsprong met volledig vertrouwen dat:

• Coördinaten direct naar de daadwerkelijke boerderijgrenzen leiden, niet alleen naar het algemene gebied
• Volumes, leveranciersnamen en documentatie overeenkomen in alle bestanden
• Juridische documenten officieel, compleet en indien nodig vertaald zijn

Hoogwaardige gegevens helpen twee soorten risico's te verminderen: echte niet-naleving en valse positieven tijdens handhavingsscreening. Als je documentatie grondig en consistent is, is de kans veel kleiner dat het aandacht trekt tijdens risicoprofilering. Daarentegen zijn inzendingen met ontbrekende of onwaarschijnlijke gegevens, zoals lege velden of coördinaten die naar stedelijke gebieden wijzen, gemakkelijke doelen voor inspectie.

4. Gebruik externe certificeringen verstandig

Derde partij certificeringsschema's, zoals FSC voor hout of RSPO voor palmolie, kunnen je risicobeoordeling ondersteunen, maar ze vervangen je eigen due diligence niet. Certificeringen kunnen een positieve risicofactor zijn en je rest-risico verminderen bij het evalueren van een toeleveringsketen, vooral als de certificeerder geloofwaardige en onafhankelijke verificatie gebruikt. 

Je moet echter nog steeds alle EUDR due diligence-stappen zelf voltooien: vereiste informatie verzamelen, risico beoordelen, indien nodig beperken, en alles documenteren in een due diligence-verklaring. Denk aan certificeringen als ondersteunend bewijs, niet als een compliance-schild.

5. Bereid een responsplan voor, voor het geval dat

Zelfs goed voorbereide bedrijven kunnen onderworpen worden aan inspecties of gegronde zorgen. Vooruit plannen kan verwarring verminderen en de resultaten verbeteren als dat gebeurt.

Belangrijke stappen zijn onder meer:

• Interne rollen toewijzen voor regelgevende communicatie
• Een proces creëren voor het snel verzamelen van gevraagde documenten
• Externe communicatiesjablonen voorbereiden, voor het geval je klanten of partners moet bijwerken
• Weet wie je nationale bevoegde autoriteit is en hoe je deze kunt bereiken. 

Hoe software helpt om je workflow handhavingsbestendig te maken

De eisen van de EUDR maken handmatige compliance steeds riskanter. Hoewel sterke processen en getrainde teams essentieel zijn, kunnen digitale tools ervoor zorgen dat er niets door de mazen van het net glipt op de volgende manieren:

Centraliseer gegevens en documentatie: EUDR-compliance produceert enorme hoeveelheden informatie: coördinaten, leveranciersrecords, legaliteitsdocumenten, risicobeoordelingen en due diligence-verklaringen. Een digitaal platform stelt je in staat om alles op één plek te organiseren, gekoppeld aan elke zending of productpartij. Dit elimineert de chaos van spreadsheets en e-mailketens, en zorgt ervoor dat wanneer autoriteiten om bewijs vragen, alles binnen enkele minuten toegankelijk is. Audit trails worden automatisch aangemaakt en documentatie is gestandaardiseerd over teams heen.

Automatiseer belangrijke workflows en deadlines: Speciaal gebouwde software kan compliancecontroles direct in je operaties integreren. Het kan inkoopteams aansporen om vereiste gegevens te verzamelen, de voortgang blokkeren totdat geolocatie is verstrekt, of waarschuwingen sturen wanneer een due diligence-verklaring deadline nadert. 

Beheer proactief risico's in de toeleveringsketen: Geavanceerde tools gaan verder dan gegevensopslag. Ze helpen risico's te identificeren en aan te pakken. Dit omvat:

• Leveranciers uit hoogrisicolanden markeren
• Ontbossingswaarschuwingen verzenden met behulp van satellietgegevens
• Rapporten over landconflicten of legaliteitsproblemen volgen

Technologie als je compliance-co-piloot: Software vervangt geen menselijk toezicht. Maar het versterkt je processen, zorgt ervoor dat taken consistent worden uitgevoerd, en geeft compliance-teams de tijd om zich te concentreren op wat het belangrijkst is.

Hoe Coolset je helpt op koers te blijven

Coolset's platform is ontworpen om EUDR-compliance voor bedrijven van elke omvang te vereenvoudigen. Het stelt bedrijven in staat om:

• DDS-generatie te automatiseren: Haal leveranciersgegevens in vooraf geconfigureerde DDS-sjablonen. Bespaar tijd en verminder fouten.
• Oorsprongsgegevens valideren: Markeer ontbrekende GPS-coördinaten, onvolledige documenten of mismatches.
• Risico benchmarken: Integreer EU-landrisicoscores om due diligence-inspanningen te schalen op basis van inkooplocatie.
• Audit-proof archivering: Behoud alle DDS, leveranciersdocumenten en risicobeoordelingen in een beveiligd archief.
• Integreren met ERP-tools: Haal productgegevens en inkoopdetails direct uit inkoop- of toeleveringssystemen.

Coolset's tools zijn vooraf geconfigureerd om EUDR-documentatievereisten te ondersteunen en ontworpen voor ESG- of compliance-teams die snel moeten handelen.

De oplossing wordt later dit jaar gelanceerd en je kunt vroegtijdige toegang krijgen door de wachtlijst te joinen.

FAQ - EUDR compliance en handhaving

Wat is een gegronde zorg onder EUDR?

Het is het formele meldingsmechanisme van de regelgeving voor potentiële niet-naleving. Een gegronde zorg wordt gedefinieerd als "een goed onderbouwde claim gebaseerd op objectieve en verifieerbare informatie" die suggereert dat een operator of handelaar de EUDR heeft geschonden.

Iedereen, NGO of organisatie kan zo'n claim indienen bij de bevoegde autoriteit van een lidstaat. Als geloofwaardig, moet de autoriteit het onpartijdig beoordelen, onderzoeken en passende maatregelen nemen. De klager moet binnen 30 dagen worden geïnformeerd over welke vervolgactie is ondernomen. Kortom, gegronde zorgen stellen derden in staat om handhavingscontrole te activeren wanneer ze solide bewijs van een overtreding presenteren.

Wie handhaaft EUDR en hoe?

Nationale bevoegde autoriteiten zijn verantwoordelijk voor de handhaving, in samenwerking met de douane. Autoriteiten voeren compliancecontroles uit met een risicogebaseerde benadering, gericht op hoogrisicoproducten, regio's of bedrijven met eerdere problemen.

EU-wetgeving stelt minimale inspectiedrempels vast (bijv. 9% van de operators die uit hoogrisicogebieden inkopen, moet jaarlijks worden gecontroleerd) en staat onaangekondigde audits toe. Deze kunnen documentbeoordelingen, sitebezoeken en producttesten omvatten. Douane handhaaft compliance aan de grenzen door verwijzingen naar due diligence-verklaringen te verifiëren en indien nodig de inklaring op te schorten. Handhaving wordt gecoördineerd via EU-informatiesystemen om consistentie tussen lidstaten te waarborgen.

Wat zijn de sancties voor niet-naleving?

Sancties verschillen per land, maar moeten "effectief, proportioneel en afschrikwekkend" zijn. Ze omvatten:

• Boetes van ten minste 4% van de jaarlijkse EU-omzet voor ernstige overtredingen
• Inbeslagname van producten en eventuele bijbehorende winsten
• Tijdelijke verboden (tot 12 maanden) voor de verkoop van gereguleerde grondstoffen of deelname aan openbare aanbestedingen
• Opdrachten om producten van de markt terug te trekken of terug te roepen
• Opschorting van vereenvoudigde due diligence-privileges

Sancties kunnen samen worden toegepast. De uiteindelijke handhavingsresultaten worden openbaar gemaakt, met de namen van overtredende bedrijven en details van de sancties gepubliceerd door de EU.

Hoe kan mijn bedrijf het risico verminderen om gemarkeerd te worden?

Integreer compliance in dagelijkse operaties. Begin met een sterk due diligence-systeem en houd records georganiseerd en toegankelijk. Beoordeel je DDS ten minste jaarlijks en werk het bij in reactie op nieuwe risico's of ontwikkelingen.

Zorg ervoor dat alle gegevens, geolocatie, legaliteit, ontbossingsstatus, nauwkeurig en verifieerbaar zijn. Het indienen van onjuiste informatie (zoals verkeerde coördinaten) is op zich al een overtreding.

Monitor je toeleveringsketen op rode vlaggen. Als een zorg wordt geuit door een NGO, in de media of elders, onderzoek het dan in plaats van te wachten op handhaving. Hoewel inkoop uit laagrisicolanden de blootstelling kan verminderen, blijf waakzaam in alle geografische gebieden.

Intern, train je inkoop- en sourcingteams over EUDR-vereisten. Werk samen met richtlijnen van autoriteiten en branche-initiatieven om afgestemd te blijven op evoluerende best practices.

Kan ik anoniem worden gerapporteerd?

Ja. De EUDR vereist dat lidstaten de identiteit van degenen die gegronde zorgen indienen, beschermen. Dit is in lijn met de EU-klokkenluidersbescherming, waardoor informanten vertrouwelijk kunnen blijven als ze dat willen. Autoriteiten beoordelen de claim ongeacht of de klager wordt genoemd. Voor bedrijven betekent dit dat een zorg op elk moment door iedereen kan worden ingediend en toch een onderzoek kan uitlokken. De anonimiteitsvoorziening zorgt ervoor dat de focus op de feiten blijft, niet op het individu dat ze naar voren brengt.

‍