Een CO2-voetafdruk verwijst naar de totale hoeveelheid broeikasgasemissies (GHG) - voornamelijk koolstofdioxide (CO2) - die direct of indirect worden geproduceerd door een individu, organisatie, evenement of product gedurende de hele levenscyclus. Het is een maatstaf voor de impact van menselijke activiteiten op klimaatverandering en een indicator van het niveau van koolstofemissies geassocieerd met een specifieke entiteit.
De CO2-voetafdruk omvat emissies uit verschillende bronnen, waaronder energieverbruik, transport, industriële processen, afvalbeheer en veranderingen in landgebruik. Het berekenen van een koolstofvoetafdruk houdt in dat de emissies worden beoordeeld die gepaard gaan met activiteiten zoals het verbranden van fossiele brandstoffen voor energie, het gebruik van vervoerswijzen, het produceren van goederen en zelfs de koolstof die vrijkomt tijdens de afbraak van organisch afval.
De koolstofvoetafdruk wordt meestal uitgedrukt in metrische tonnen kooldioxide-equivalent (CO2e) en kan worden gemeten op individueel, organisatorisch of productniveau. Het dient als een hulpmiddel om bewustzijn te vergroten, gebieden voor emissiereductie te identificeren en inspanningen te begeleiden om klimaatverandering te verminderen door individuen, bedrijven en overheden aan te moedigen om acties te ondernemen die hun koolstofemissies verminderen.
Wat zijn de grootste bijdragers aan een CO2-voetafdruk?
De oorzaken van een CO2-voetafdruk kunnen variëren afhankelijk van de context en de te beschouwen entiteit, zoals een individu, een bedrijf of een land. Enkele veelvoorkomende bronnen die aanzienlijk bijdragen aan CO2-voetafdrukken zijn echter:
Energieverbruik
Het verbranden van fossiele brandstoffen voor elektriciteitsopwekking, verwarming en koeling is een belangrijke oorzaak van koolstofvoetafdrukken. Dit omvat energiegebruik in huizen, gebouwen, industrieën en transport. Het vertrouwen op steenkool, olie en aardgas voor energieproductie resulteert in aanzienlijke GHG-emissies.
Vervoer
Het gebruik van voertuigen die op fossiele brandstoffen rijden, zoals auto's, vrachtwagens, vliegtuigen en schepen, draagt aanzienlijk bij aan koolstofvoetafdrukken. De verbranding van benzine, diesel en vliegtuigbrandstoffen stoot koolstofdioxide en andere GHG's uit in de atmosfeer.
Industriële processen
Industrieën die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen voor energie en deelnemen aan activiteiten met hoge emissies, zoals productie, cementproductie en chemische processen, kunnen een significante koolstofvoetafdruk hebben. De emissies kunnen zowel het gevolg zijn van energiegebruik als de uitstoot van GHG's tijdens specifieke productieprocessen.
Landbouw en landgebruik
Landbouwactiviteiten, met name veeteelt, kunnen aanzienlijke emissies van methaan, een krachtig broeikasgas, genereren. Daarnaast kunnen veranderingen in landgebruik, zoals ontbossing en de omzetting van natuurlijke ecosystemen voor landbouw of stedelijke ontwikkeling, grote hoeveelheden koolstof vrijgeven die zijn opgeslagen in bossen en bodems.
Afvalbeheer
Onjuist afvalbeheer, zoals het storten van organisch afval op stortplaatsen, kan leiden tot de uitstoot van methaangas. Methaan wordt geproduceerd wanneer organisch materiaal in stortplaatsen afbreekt en draagt bij aan de koolstofvoetafdruk.
Consumptie van goederen en diensten
De productie en het transport van goederen en diensten verbruikt energie en genereert emissies, wat bijdraagt aan koolstofvoetafdrukken. Dit omvat de energie en middelen die worden gebruikt in de productie, verpakking en verzending van producten.
