Van 31 oktober tot 12 november vond de VN-klimaatconferentie 2021, beter bekend als COP26, plaats in Glasgow, Schotland. Dit zou de meest ambitieuze klimaatconferentie ter wereld moeten zijn. Het pact dat eruit voortkwam, werd echter niet universeel als progressief gezien.

Bijna 200 leden van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering (UNFCCC) kwamen samen in Glasgow om de vooruitgang sinds het Akkoord van Parijs, een resultaat van de vorige COP21 in 2015, te bespreken. Op COP27, dat volgend jaar in Egypte plaatsvindt, moeten deze landen hun voortgang opnieuw rapporteren.

Na twee weken van debatten tussen regeringen, brancheën en klimaatactivisten over hoe de wereld verder moet, werd het Glasgow Climate Pact ontwikkeld. Het klimaatpact bouwt voort op de doelen die in het Akkoord van Parijs zijn gesteld, die gericht zijn op het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5°C in vergelijking met pre-industriële temperaturen.

‍

Belangrijke punten van COP26:

Mitigatie

Alle landen hebben hun Nationaal Bepaalde Bijdragen (NDC's), die hun plannen bevatten om uitstoot te verminderen. Op COP kunnen landen deze strategieën op nationaal niveau bespreken. Zoals bij elke conferentie kunnen landen onderhandelen over hun NDC's. Voorheen moesten landen deze NDC's elke vijf jaar bijwerken en aanpassen aan ambitieuzere doelen. Aangezien de huidige NDC's echter niet voldoende zijn om de temperatuurstijgingen te beperken tot 1,5°C, zijn de deelnemende landen overeengekomen om de NDC's volgend jaar in Egypte te herzien, waardoor ze de kans krijgen om bij te benen.

Kolen

Als de meest vervuilende brandstofbron is kolen verantwoordelijk voor ongeveer 46% van de wereldwijde jaarlijkse CO₂-uitstoot. Om de doelen van COP26 te bereiken, is een grote verandering in het gebruik van kolen vereist. Op COP26 werd de toezegging aan kolen verzwakt, en als gevolg daarvan zijn de huidige stappen om kolen te verminderen niet progressief genoeg om binnen de 1,5°C opwarming te blijven. De moeilijkheden reiken verder dan het aanpassen van energie- en toeleveringsketens van particuliere bedrijven, aangezien sommige landen sterk afhankelijk zijn van hun olie- en kolenproductie-brancheën. In deze vergaderingen zijn beslissingen uiteindelijk afhankelijk van consensus en hoewel de ambitie niet zo hoog is als gehoopt, is er een opmerkelijke stap gezet richting het uitfaseren van kolen.

Aanpassing en klimaatfinanciering

Klimaatfinanciering was een van de belangrijkste onderwerpen van COP26. Ondanks de afspraak dat rijke landen jaarlijks 100 miljard dollar in klimaatverandering moeten investeren, werd dit doel niet bereikt. Zonder het kanaliseren van fondsen naar ontwikkelingslanden is het moeilijk voor hen om uitstoot te verminderen en om te gaan met de schade die door de klimaatcrisis wordt veroorzaakt. Ontwikkelingslanden zijn kwetsbaarder en dragen relatief weinig bij in vergelijking met rijke landen. Ter voorbereiding op COP27 in Egypte zijn er discussies gestart om de investeringsverplichting in de komende vijf jaar te verhogen naar 500 miljard dollar.

Verlies en schade

Ontwikkelingslanden beweren dat een groot deel van het klimaatontwikkelingsbudget gaat naar het herstellen van de schade veroorzaakt door de klimaatcrisis, zoals overstromingen of orkanen. De oprichting van een database werd besproken en geïntroduceerd als het ‘Santiago Network’. Er is echter nog geen duidelijk financieringMKBchaniMKB gecreëerd. Ontwikkelde landen zijn terughoudend en het probleem zal naar verwachting volgend jaar opnieuw worden besproken op COP27.

Al met al, aangezien bedrijven een grote rol worden verwacht te spelen in de overgang naar een koolstofneutrale economie, waarom niet vandaag actie ondernemen?