De EU-Taxonomieverordening is een regelgevend kader geïntroduceerd door de Europese Unie (EU) om een classificatiesysteem voor duurzame economische activiteiten op te zetten. Het belangrijkste doel is om een standaard te creëren die economische activiteiten definieert en categoriseert op basis van hun milieuduurzaamheid.
De taxonomie heeft als doel duidelijkheid en transparantie te bieden over welke activiteiten als milieuduurzaam kunnen worden beschouwd, waarbij duurzame investeringen en de overgang naar een koolstofarme en klimaatbestendige economie worden gefaciliteerd.
De EU-Taxonomieverordening richt zich op zes milieudoelstellingen: klimaatmitigatie, klimaatadaptatie, duurzaam gebruik en bescherming van water- en mariene hulpbronnen, overgang naar een circulaire economie, preventie en beheersing van vervuiling, en bescherming en herstel van biodiversiteit en ecosystemen.
Ze stelt technische screeningscriteria vast om te bepalen of een economische activiteit substantieel bijdraagt aan een of meer van deze doelstellingen.
De taxonomie bestrijkt een breed scala aan sectoren en activiteiten, waaronder energie, productie, transport, landbouw en meer. Het vereist dat ondernemingen, financiële instellingen en beleggingsfondsen die binnen de EU opereren, de mate bekend maken waarin hun economische activiteiten in lijn zijn met de milieudoelstellingen van de taxonomie.
De EU-Taxonomieverordening speelt een cruciale rol bij het bevorderen van duurzame financiering en ervoor zorgen dat investeringen bijdragen aan een duurzamere en klimaatvriendelijkere toekomst.
Valt de SFDR onder de EU-Taxonomie?
De Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) en de EU-Taxonomieverordening zijn gerelateerde maar afzonderlijke regelgevingskaders die door de Europese Unie (EU) zijn geïntroduceerd om duurzaamheid in de financiële sector te bevorderen.
De SFDR richt zich op openbaarmakingsverplichtingen voor financiële marktdeelnemers, zoals vermogensbeheerders en investeringsmaatschappijen, met betrekking tot de integratie van milieu-, sociale en governancefactoren (ESG) in hun investeringsbeslissingsprocessen. Het heeft als doel de transparantie te vergroten en beleggers consistente en betrouwbare informatie te bieden over de duurzaamheidskenmerken van beleggingsproducten.
Aan de andere kant stelt de EU-Taxonomieverordening een classificatiesysteem voor economische activiteiten vast op basis van hun milieuduurzaamheid. Het definieert criteria voor het bepalen of een economische activiteit substantieel bijdraagt aan een of meer van de gespecificeerde milieudoelstellingen, zoals klimaatmitigatie of de overgang naar een circulaire economie.
De taxonomie dient als een hulpmiddel om duurzame investeringsbeslissingen te begeleiden door een gemeenschappelijke taal en kader te bieden voor het beoordelen van de milieuprestatie van activiteiten.
Hoewel de SFDR van financiële marktdeelnemers vereist om informatie openbaar te maken met betrekking tot duurzaamheid, inclusief potentiële nadelige gevolgen van investeringsbeslissingen, stelt de EU-Taxonomieverordening criteria vast voor het bepalen van de duurzaamheid van economische activiteiten. De twee verordeningen zijn complementair in het stimuleren van duurzame financieringspraktijken, maar hebben verschillende doelen en aandachtsgebieden.
