ESG staat voor Environmental, Social, en Governance. Het is een acroniem dat vaak wordt gebruikt om te verwijzen naar een reeks criteria of factoren die worden gebruikt om de duurzaamheid en ethische impact van de bedrijfsvoering van een organisatie te evalueren.
Milieufactoren beoordelen de impact van de organisatie op het milieu, inclusief zijn ecologische voetafdruk, energieverbruik, afvalbeheer, vervuiling en inspanningen voor het behoud van hulpmiddelen.
Sociale factoren houden rekening met de relatie van de organisatie met zijn medewerkers, klanten, leveranciers en de bredere samenleving. Dit omvat gebieden zoals arbeidspraktijken, diversiteit en inclusie, betrokkenheid bij de gemeenschap, mensenrechten, productveiligheid en consumentenbescherming.
Governance-factoren richten zich op de interne structuur en processen van de organisatie, inclusief zijn leiderschap, samenstelling van de raad van bestuur, beloning van leidinggevenden, aandeelhoudersrechten, transparantie en ethische bedrijfspraktijken.
ESG-criteria worden gebruikt door investeerders, financiële instellingen en belanghebbenden om de duurzaamheid en verantwoorde praktijken van bedrijven te evalueren en hun investeringsbeslissingen te informeren. Steeds meer organisaties erkennen het belang van ESG-overwegingen bij het aantonen van langetermijnwaardecreatie, risicobeheer en het opbouwen van vertrouwen met belanghebbenden.
Wat betekent ESG voor EU-bedrijven?
Voor EU-bedrijven heeft ESG (Environmental, Social en Governance) aan betekenis gewonnen door regelgevende kaders en initiatieven die gericht zijn op het bevorderen van duurzame en verantwoorde bedrijfspraktijken. De EU heeft stappen gezet om ESG-overwegingen te integreren in bedrijfsbeheer en rapportage-eisen.
De EU heeft verschillende regels en richtlijnen geïntroduceerd die de nadruk leggen op ESG-factoren. Bijvoorbeeld:
Richtlijn niet-financiële verslaglegging (NFRD)
De NFRD vereist dat grote EU-bedrijven niet-financiële informatie openbaar maken, inclusief milieu-, sociale en governance-aspecten, in hun jaarverslagen. Het biedt een kader voor verslaggeving over ESG-kwesties, zoals beleid, risico's en resultaten.
Verordening inzake informatieverschaffing over duurzame financiering (SFDR)
De SFDR stelt regels vast voor ESG-informatieverschaffing voor financiële marktdeelnemers, waaronder vermogensbeheerders, beleggingsfondsen en verzekeringsmaatschappijen. Het heeft tot doel transparantie te verbeteren en ervoor te zorgen dat investeerders betrouwbare en vergelijkbare informatie ontvangen over de duurzaamheidskenmerken van financiële producten.
EU-taxonomieverordening
De EU-taxonomie stelt criteria vast om te bepalen of een economische activiteit milieuvriendelijk is. Het biedt een classificatiesysteem voor het identificeren en rapporteren van investeringen die bijdragen aan milieudoelstellingen, ter ondersteuning van de overgang naar een duurzame economie.
Deze regelgevende initiatieven benadrukken het groeiende belang van ESG-overwegingen voor EU-bedrijven. Door ESG-factoren in hun strategieën, operaties en rapportage te integreren, kunnen bedrijven in de EU hun inzet voor duurzame ontwikkeling aantonen, voldoen aan wettelijke vereisten en inspelen op de eisen van investeerders en belanghebbenden voor verantwoorde bedrijfspraktijken.
