With exclusive insights from 250+ companies, we break down how businesses are responding to the Omnibus Proposal, the growing role of voluntary reporting, and what it all means for your ESG strategy.
Het is duidelijk dat afval wordt gegenereerd in bijna alle activiteiten in het leven. Of je nu te veel plastic vorken krijgt bij het afhalen bij je lokale Chinese restaurant, pesticiden gebruikt die in het water, de lucht of de bodem terechtkomen, of fossiele brandstoffen verbrandt; afval wordt gecreëerd. Een individu is verantwoordelijk voor de creatie van afval op een relatief kleine maar cumulatieve schaal vergeleken met grote bedrijven en organisaties, die enorme hoeveelheden afval creëren die meer geconcentreerd zijn.
Deze grote hoeveelheid geproduceerd afval is het resultaat van toenemend consumentiMKB, gevolgd door verhoogde economische activiteit, consumptie en vervuiling. Ontwikkelde landen hebben de afgelopen decennia een sterke toename in levenskwaliteit en welvaart gezien, maar dit komt niet zonder gevolgen. Dezezelfde landen produceren vaak grotere hoeveelheden vast afval (voedsel, verpakkingen, elektronica etc.) en commercieel of industrieel afval (olielekken, verbrandingsresiduen, raffinaderijslib etc.). Met de Verenigde Staten en China als koplopers, staan ze bovenaan in de productie van gemeentelijk vast afval.
De productie van afval is meestal een weerspiegeling van hoe efficiënt materialen in een land worden gebruikt. Inzichten in het efficiënte gebruik en hergebruik van materialen kunnen worden verkregen door hun hoeveelheid, samenstelling en downstream-effecten te volgen. Dit kan een beter begrip creëren van de impact van afval op de menselijke gezondheid en het milieu.
Uiteindelijk is het niet realistisch om te verwachten dat de wereld helemaal geen afval produceert, aangezien de bevolking steeds groeit en consumentiMKB vraagt om een constante stroom van nieuwe producten.
Dus als afvalcreatie niet kan worden voorkomen, hoe beheren we het dan goed? Dit kan door recycling, hergebruik, opslag, behandeling, energieterugwinning en verwijdering van afval. Het meeste vaste en gevaarlijke afval wordt verwijderd via stortplaatsen, oppervlaktebekkens, landbehandeling, landbewerking en ondergrondse injectie.
Moderne technologieën zoals containmentsystemen en monitoringsprogramma's zijn ontworpen om stortplaatsen te helpen hun afval te beheren. Dit is te danken aan de invoering van beleid door veel landen nadat ze zich bewust werden van de milieueffecten van afval. Deze beleidsmaatregelen zijn bedoeld om de decennia van vervuilde grond ongedaan te maken. Een voorbeeld van een van deze cruciale wetten was de Resource Conservation and Recovery Act (RCRA) in de Verenigde Staten.
De zorgen rond afvalbeheer zijn toegenomen door de groei van gezondheidsproblemen en geuren. Dit was het gevolg van slechte afvalverwijdering op stortplaatsen net buiten woonwijken. Hierdoor leden samenlevingen aan problemen zoals grondwaterverontreiniging, methaangasvorming, migratie en ziektes. Dit was genoeg om de aandacht van beleidsmakers te trekken, die nu actie willen ondernemen om te voorkomen dat deze situatie nog erger wordt.
De impact van bepaalde soorten afval op het milieu hangt af van hun chemische samenstelling en hoe ze worden beheerd. Hoewel er geen empirische studies zijn die afval koppelen aan verslechtering van de menselijke gezondheid, is het impliciet bekend dat afval een direct effect heeft op samenlevingen en hun welzijn. Het inadequate beheer van chemisch afval kan drinkwater en luchtkwaliteit verontreinigen, wat bekend staat als een aanzienlijke impact op de menselijke gezondheid en het milieu. Andere vormen van schadelijk afval voor het milieu zijn gevaarlijk afval en gemeentelijk vast afval. Gevaarlijk afval ontstaat door corrosieve, radioactieve, giftige of brandbare producten. Omdat gevaarlijk afval zeer negatieve gevolgen heeft voor de menselijke gezondheid en het milieu bij contact met land, water of lucht, wordt dit type afval strikt gereguleerd door de overheid. Een ander type afval wordt gecreëerd door gemeentelijk vast afval, aangezien stortplaatsen de een van de grootste bronnen zijn van door mensen veroorzaakte methaanemissies. Methaanemissies zijn uiterst schadelijk voor het milieu en veroorzaken ernstige gevolgen voor klimaatverandering. Methaan wordt in de atmosfeer vrijgegeven wanneer door de mens gemaakt afval ontbindt en de ernst is een gevolg van de locatie, ontwerp en praktijken van de beheerfaciliteit. Praktijken die helpen bij het verminderen van die emissies zijn recycling en verandering van productgebruik.
Effectief afvalbeheer betekent niet volledig stoppen met het creëren van afval, maar het beperken van de productie tot alleen noodzakelijk afval. Afval kan worden vermeden door materialen te hergebruiken of te kiezen voor duurzamere materialen, alternatieven die steeds populairder worden. Maar er is nog een lange weg te gaan om een effectieve vermindering van afval te bereiken. Om dit te doen, moet de hele toeleveringsketen worden overwogen en moeten gerichte acties voor stappen in de toeleveringsketen dienovereenkomstig worden gedefinieerd. Op deze manier kunnen veel elementen die deel uitmaken van een bedrijf worden geoptimaliseerd om de algehele koolstofvoetafdruk van een bedrijf te beperken, via hun directe en indirecte operaties.
Geupdate op maart 24, 2025 - Dit artikel bevat de laatste EU Omnibus updates en is accuraat vanaf maart 24, 2025. De inhoud is herzien om de meest actuele richtlijnen voor ESG-rapportage in Europa te bieden.
With exclusive insights from 250+ companies, we break down how businesses are responding to the Omnibus Proposal, the growing role of voluntary reporting, and what it all means for your ESG strategy.